Creciches na luz cegadora dos focos.
Pechada
a nena nunha gaiola.
Cando te ollaches no espello
so
atopaches un corpo furado
polas poutas dos managers.
Os ollos mortos .
A boca vermella .
O sangue correndo polas coxas.
Arrebatada a tua virxinidade.
Esnaquizada
a tua inocencia
aos sete anos polos dólares
Aquel espello berrábate:
Rubia, azul, vermella
A nena montada fuxira
E ti a buscabas no alcohol e nas pastillas .
Tentado
construír un novo corpo de boneca rota.
Cos
anacos perdidos
Sem comentários:
Enviar um comentário