INTEMPERIE
O cativo dende o
seu agocho oía a súa respiración cada vez mais rápida. As voces chegábanlle a
través da noite. Sobre todo a del.
Os cans ouveaban
na súa busca. El encherase de auga e barro para quitar o seu cheiro a suor e a orín.
Pechou os ollos .
Respirou lentamente para que nin sequera os vermes do seu agocho o puideran oír.
Non podían permitir que o colleran. Non podía volver a aquela casa, onde a súa
vida non lle pertencía, onde a súa vida pertencía o señor. O señor que fixera
unha batalla . Unha gran batalla no seu corpo.
*Basado na novela Intemperie de
Jesús Carrasco
Sem comentários:
Enviar um comentário