26/11/2014

KONSTANTINO KAVAFIS

UNHA NOITE

A habitación era barata e miserenta
agochada nos altos dunha taberna
 equívoca. 
Dende a fiestra víase a rúa sucia 
e estreita.
Dende abaixo chegaban as voces dos
obreiros
xogando as cartas e trouleando.
E,  alí na usada e ordinaria cama, 
tiven o corpo do amor. 
Embriagueime cos vermellos e voluptuosos
beizos. 
E agora, cando o escribo despois de 
tantos anos, 
solo na casa, embriaganme outra vez.

Sem comentários:

Enviar um comentário