28/11/2014

EDITH SÖDERGAN

EU

Eu son extranxeira neste pais, 
moi lonxe no fondo baixo o peso do 
mar
penetra o sol en espirais
e o aire corre entre as miñas mans. 
Díxoseme que nacín en cautiverio
non hai un so rostro aquí que eu 
conoza.
Era unha pedra chimpada o fondo da
auga?
Era un froito excesivamente pesado
para a sua rama?
Soy que asexa o pe do árbore onde
sopla o vento, 
Como vou trepar en esto troncos tan
esvaradizos?
Ala arriba atópanse as cumes 
vacilantes
ala quero ficar e procurar ca mirada
o fume das chimeneas da miña patria

Sem comentários:

Enviar um comentário